Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

 
Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Ne diyor Mavi oyunda. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . . . . Ve ölenler, yaralananlar. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Oyunun kahramanı Mavi. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Oyunun kahramanı Mavi. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . . Ve ölenler, yaralananlar. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ne diyor Mavi oyunda. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde.